Δεν κρατιέμαι, πρέπει να σας το πω...

Γράφω αυτό το κείμενο ενώ κάνω την ανάγκη μου στην τουαλέτα. Όχι δεν πήρα λαπτοπ, αν και το καινούργιο της ΣΟΝΥ με την 12'' είναι πολύ σέξι, ούτε έκανα ντοκινγκ στέισον για το Χ-πι σι και στο μόνιτορ στην τουαλέτα. Απλά πήρα μαζί μου την μέθοδο γραφής 1.1 (στυλό και χαρτί) και γράφω τις σκέψεις μου ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΥΣ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑΡΗΔΕΣ που έχω συναντήσει ποτέ μα ποτέ!

Οι δύο τύποι στους οποίους αναφέρομαι πρέπει να είναι κωμικό δίδυμο και αν δεν είναι, πρέπει να γίνουν. Είναι καλύτεροι από τον χοντρό και λιγνό, πιο γκαφατζήδες από τον Άμποτ και τον Κοστέλο και όσο για τον ηλίθιο και τον παν ηλίθιο, κάνουν τον τίτλο της ταινίας να φαίνεται λίγος.....

Μου κόστισαν 18 λεπτά για να κάνω μία διαδρομή 90 μέτρων (αυτό μας κάνει 0,3 χιλιόμετρα την ώρα!!! Αν ήμουν χελώνα, θα εμφανιζόταν τόση ώρα ο Αίσωπος και κάτι θα σκαρφιζόταν για να καταφέρω να κάνω την απόσταση πιο γρήγορα.) για να μαζέψουν όλο και όλο 12 κάδους και μάλιστα όχι τους μεγάλους αλλά τους μισούς τους πλαστικούς. Που να ήξερα ότι οι κάδοι που ήταν μισοί θα ήταν και το μεγαλύτερό μου πρόβλημα......

Ο αριστερά σκουπιδιάρης ήταν ψηλός 35άρης με κατσαρά μαλλιά ενώ ο δεξιά κοντός πιθηκομούρης με φαλακρίτσα. Και οι δύο φορούσαν τζιν παντελόνι χρώματος γκρι-σκατί (καλοδουλεμένο το παντελόνι όπως φαντάζεστε, και πορτοκαλί φωσφοριζέ γιλέκο του δήμου Θεσσαλονίκης (γεια σου ρε δήμαρχε που δεν ξέρω ποιος θεός έπαιξε ζάρια και σε ξαναβγάλαμε......... το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού αλλά ανδρός κόπανου που έλεγαν και οι αρχαίοι Αχαιοί). Το πρόβλημα φάνηκε από την αρχή γιατί κάτι είχε στραβώσει στα "αυτιά" που έχει η σκουπιδιάρα και όποτε έβαζαν 2 κάδους μαζί, ο ένας σηκωνόταν πλάγια και πετούσε τα μισά σκουπίδια κάτω.

Κοίταξα πίσω μου μόλις το είδα αυτό, αλλά είδα ότι με είχε κλείσει ήδη ένας παππούς με Βόλβο και ένα φορτηγάκι. Οπότε γυρίζω ξανά μπροστά και βλέπω τον ψηλό να έχει ανοίξει τα πόδια του διάπλατα, να έχει τα χέρια ανοικτά σαν να περιμένει να μην επιτρέψει σε μαινόμενο ταύρο να παραβιάζει την εστία του και μετά να σκύβει ΧΩΡΙΣ να λυγίζει τα γόνατά του και να μαζεύει τα σκουπίδια χωρίς να λυγίζει τους αγκώνες του. Σαν να έβλεπες μία φώκια να χτυπάει παλαμάκια και να έχει και μπούκλες και γιλέκο φωσφοριζέ.

Φυσικό είναι να κάνει μία ώρα να μαζέψει τα σκουπίδια χρησιμοποιώντας αυτή την ιδιοφυείς τεχνική μαζέματος, ενώ ο άλλος από δίπλα έτρεχε για να βοηθήσει, χτυπώντας τον πρώτο και ρίχνοντας πάλι τα σκουπίδια.

Το αστείο είναι ότι έκαναν και γρήγορα και πάνω στην βιασύνη τους τα έκαναν χειρότερα, πολύ χειρότερα. Και εγώ έπρεπε να τους περιμένω.....

Δεν μπορούσαν με τίποτα να καταλάβουν ότι όταν έβαζαν 2 κάδους μαζί γινόταν της Πόπης και συνέχιζαν να το κάνουν αυτό για 8 κάδους ακόμα, ενώ ο δρόμος είχε γεμίσει με κάθε λογής σκουπίδια.....σε μία φάση τους έφυγε και ο ένας κάδος στην μέση και καθόντουσαν και κοιταζόντουσαν και πάλι καλά που είχα απόσταση γιατί θα είχα μούρη πλακουτσωτή λες και είμαι ινδιάνος της φυλής των Σιου και όχι Κορεάτης (για το αμάξι μου μιλάω για όσους δεν το κατάλαβαν).

Και εντάξει η τεχνική του ψηλού, μπορεί να είχε λουμπάγκο ο τύπος η γενικά μία δυσκολία με τις κλειδώσεις του και να έκανε έτσι (σαν τσαλαπετεινός που προσπαθεί να προσκαλέσει το θυληκό κουνώντας τα φτερά του).

Ο κοντός από δίπλα τα έδωσε όλα στον προτελευταίο κάδο. Την ψιλιάστηκαν ότι δεν έπρεπε να τους βάζουν μαζί και πάει ο τύπος και βάζει έναν μόνο, και μάλιστα στην μέση για να μην μπορεί να βάλει ο άλλος ένα ακόμα και για να μην κάθεται να του εξηγεί. Και δώστου ο ψηλός να κάνει τον τσαλαπετεινό από τα σκουπίδια που έριξε έξω ο προηγούμενος κάδος. Χαλαρός ο αριστερός κουνάει το λεβιέ και κάθεται με το χέρι στην μέση περιμένοντας σε στάση στάμνα να τελειώσει ο κάδος και μετά τον κατεβάζει. ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΦΕΥΓΕΙ Ο ΚΑΔΟΣ ΜΕΣΑ!! Και αυτός κάθεται και κοιτάει το κενό "αυτάκι" με μία φάτσα σαν να είναι ο χιμπατζής του ζωολογικού κήπου της Ουασινγκτον και να έχει έρθει ο Μπους και να νομίζει ο χιμπαντζής ότι βλέπει τον δίδυμο αδερφό του! Για τέτοια έκπληξη μιλάμε..... Και ορμάει ο ψηλός και σώζει τον κάδο από του χάρου τα δόντια με μία εκτίναξη και άρπαγμα του κάδου που θα ζήλευε και ο ουρακοτάγκος της Γιουνιρογιαλ, και πέφτει μουσική και βγαίνει κόσμος και τον χειροκροτεί και ήρθε και η μπάντα και έγινε παρασημοφόρηση και όλα τα σχετικά και ο κοντός ο σκουπιδιάρης πήγε και κρύφτηκε δίπλα στον οδηγό και δεν τον ξαναείδαμε.

Ο κάδος κάνει ψυχανάλυση και ο ψηλός φωτογραφίζεται για το Time. Εγώ έχασα 18 λεπτά εκεί και 30 λεπτά γράφοντας το. Τουλάχιστον έχεσα και ξαλάφρωσα.

Καλημέρα σας....