98 τόννοι / 20 γραμμάρια =;

= 4900000 κουτάκια μπύρας που περισυνέλεξε ο δήμος Αθηναίων μετά την "μαγική" βραδιά του Τσ. Λ.

Και ΕΓΩ Ο ΚΟΠΑΝΟΣ κατέβηκα στην Αθήνα την Πέμπτη, μία Αθήνα που ήταν γεμάτη από Άγγλους τουρίστες με φανέλα της Λίβερπουλ και κουτάκια μπύρας στο χέρι (τα οποία σε λίγο θα τα πετούσαν κάτω αλλά γουάτ δε φακ, έτσι γουστάρουμε) να τριγυρνάνε στα αρχαία (οι Ιταλοί που ήταν μα την αλήθεια;), μία Αθήνα που πραγματικά μύριζε μπυρίλα και βαρβατίλα από όλους αυτούς τους άντρες που κατέβηκαν εκεί, μία Αθήνα που έδινε υποψηφιότητα για την πόλη της Κρεστ και της Κολγκέιτ με τα τόσα χαμογελαστά πρόσωπα στους δρόμους.

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΟΜΩΣ! Αυτοί που χαμογελούσαν ήταν οι ταξιτζήδες, ο Πάρης και οι περιπτεράδες και όποιοι άλλοι κατάφεραν να έχουν ένα μερίδιο στην "αρπαγή της ωραίας Ελένης" που συντελέστηκε την προηγούμενη βραδιά...

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Μετά από την συνάντηση που είχαμε στο ξενοδοχείο σχετικά με κάτι εργάκια και συνεννοήσεις (ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΡΕ ΖΗΝΟ ΜΕΓΑΛΕ ΕΡΓΟΛΑΒΕ.......Γεια σου και σένα), έπρεπε να πάμε στο αεροδρόμιο, οπότε και πήραμε ταξί (δεν φταίω εγώ, εγώ ποτέ δεν θα έπαιρνα γιατί πραγματικά συμπαθώ τους ταξιτζήδες και ελπίζω να βγουν τσόντες για τα ΤζιΠιΕς που έχουν με τις οθόνες και να πάνε να στουκάρουν πουθενά, κατά προτίμηση παρασέρνοντας και κάνα δικηγόρο στην πορεία), αφού έτσι ήθελε ο Γιάννης και στο φινάλε πλήρωνε.

Σταματάει λοιπόν μία μερσεντες μπροστά μας με έναν τυπάκο που έμοιαζε με τον ρομπέν των δασών (με τον Έρον Φλυν και όχι τον ξενέρωτο τον Κοστνερ) αλλά αφού είχε περάσει πολλά χρόνια με τον παπά πίνωντας και ξενυχνώντας.

- Που πάνε τα παιδιά; και σκάει ένα χαμόγελο ευτυχίας και αγαλλίασης τύπου "είμουν και εγώ στο κότερο και δεν έμεινε χάπι που να μην δοκίμασα".
- Αεροδρόμιο και γρήγορα (πάντα ήθελα να το πω αυτό).

Εμείς κοιτούσαμε αριστερά και δεξιά ενώ ο ταρίφας δεν μπορούσε να κρατηθεί και αφού δεν του μιλούσαμε, άρχισε να πειράζει διάφορες στον δρόμο (γεια σου κοπελλάρα μου, γεια σου άγγελε μου, γεια σου Μπάμπη (αυτός ήταν φίλος του συνάδελφος), γεια σου μοντέλλο, γεια σου .....γεια σου........ μέχρι που μετά την τέταρτη ξανθιά δεν άντεξε και είπε την ατάκα.................................................................

Από πού είστε παιδια;

Αυτό ηταν λέω, μας την πέσανε. Σκέφτηκα να πω από την ανατολική μποτσουάνα αλλά σύμφωνα με την εμπειρία μου με τους ταξιτζήδες, θα έπρεπε να πει ότι κάποια σχέση είχε με εκεί και αν αυτό ήταν αλήθεια, τότε μας οδηγούσε ένας τύπος που είτε το πέος του είχε μέγεθος σαν λουκάνικο χωριάτικο, είτε μας έβλεπε σαν λουκάνικα χωριάτικα.

-Απο Θεσσαλονίκη είπε ο Γιάννης ενώ εγώ κρατιόμουν να μην τον πνίξω...........

ααααααααααααααα....η γυναίκα μου είναι από εκεί........και κάπου εκεί χάθηκα σε έναν μονόλογο 30 λεπτών για το πως είναι παντρεμένος με την γυναίκα του 30 χρόνια αλλά δεν μπορεί να την δει πλέον ερωτικά (να την πειράξει όπως είπε) γιατί δεν μπορείς να πειράζεις την αδερφή σου, την τελευταία θεωρία για το ποια είναι η σωστή ηλικία για γάμο, τι έκαναν οι Άγγλοι κρατώντας τα 20€ στο χέρι για να τους πάρουν οι ταξιτζήδες και να κάνουν διαδρομή αξίας 5 € (ενώ οι ταξιτζήδες είχαν μάθει όλοι το "τουεντι ΙΤΣ" σε ταχύρρυθμα μαθήματα αγγλικών που τους είχε κάνει ο σύλλογός τους, το τί έκαναν οι Ιταλοί με το 20€ στο χέρι (ναι έκαναν τα ίδια αλλά εγώ τα άκουσα 2 φορές....) και άλλα τέτοια μέχρι που ξαφνικά άκουσα ένα αεροπλάνο να απογειώνεται και ΝΑΙ ΕΙΧΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ!

Και του δώσαμε και 30 € του καριόλη.................................

ΜΙΣΩ ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΤΖΗΔΕΣ


ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΧΑΛΑΡΑ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ........

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΡΙΟΛΗΔΕΣ.................


Καλησπέρα σας...........

Η αβάσταχτη ελαφρότητα του να είσαι καριόλα ή αλλιώς πώς να κάνεις τους άντρες να μιλάνε για σένα όταν εσύ δεν είσαι μπροστά.

Κατά καιρούς έχω παρεξηγηθεί για τις εκφράσεις που χρησιμοποιώ και τους χαρακτηρισμούς που δίνω σε φιλικά και μη πρόσωπα. Δεν μπορώ να πω, δεν έχετε και πολύ άδικο, ειδικά αυτή την περίοδο που αγαπημένη μου έκφραση είναι "το αιδοίο της μητρός σου" και τον προηγούμενο χρόνο ήταν το «γαμώ την παραλία σου» (από το «Χρυσέ και Παραλία μου!»).

Το καριόλα όμως έχει πραγματικά χαράξει ανεξήτιλα το σημάδι του στην καρδιά μου (και για αυτό θα πρέπει να μπω χειρουργείο αλλά το αποφεύγω). Γενικά αναφέρομαι με καθαρά μπινελίκια μόνο σε πρόσωπα που τα θεωρώ πραγματικά κοντά μου («με πατάς ρε πουτάνας γιε» στον τύπο που έχει κολλήσει δίπλα μου στο λεωφορείο, άρα και είναι ΠΟΛΥ κοντά μου) ενώ στους υπόλοιπους που θέλω πραγματικά να μπινελικιάσω αλλά δεν τους ξέρω πολύ καλά, καταλήγω να κάνω τον συνήγορο του διαβόλου και να μην τους μπινελικιάζω στο τέλος!! Διχασμένη προσωπικότητα θα μου πείτε αλλά οι 35 άλλες μου προσωπικότητες έχουν άλλη άποψη για τον διχασμό αυτό.

Οπότε καταλήγουμε στο εξής οξύμωρο: Να λέω καρίολα π.χ. την Νατάσσα (ναι ναι, και τις δυο σας) και να λέω απλά «φλούφλη» και «έλα μωρέ αφού δεν πήγε φαντάρος» τον Παπακαλιάτη που στην πραγματικότητα θα ήθελα να του χώσω ένα μπροστά, κάτω, μπροστά-κάτω διαγώνια, μπροστά και στρονγκ παντς και να τελειώνουμε με τον κύριο.

Το καριόλα δίνει μία άλλη ποιότητα στην γυναίκα για το οποίο ακούγεται.

Πουτάνα είναι αυτή που πάει με όλους.

Καριόλα είναι αυτή που πάει με όλους εκτός από εσένα……και αυτό της δίνει μία εξωτική γοητεία, ένα μυστήριο και μία περίεργη έλξη και θυληκότητα. Σαν τα βατραχοπόδαρα ένα πράμα που δεν έχω φάει ακόμα, είμαι σίγουρος ότι δεν θα με αρέσουν αφού λογικά θα έχουν γεύση σαν κοτόπουλο όπως και όλα τα φαγώσιμα που περιέχουν κρέας (ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ, ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΗ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ ΠΗΧΤΗ ΧΟΙΡΙΝΟΥ!) και απλά θα κάτσουν στην γλώσσα σου και εσύ θα περιμένεις σαν χάνος μήπως και πραγματικά αξίζει να κυνηγάς βατράχια στους βάλτους και κάτι ξέρουν αυτοί που το κάνουν οπότε και κάτι θα γίνει τώρα στην γλώσσα σου…έλα….έλα…… σκατά …το ραπανάκι ήταν…………..

Η καριόλα λοιπόν είναι η γυναίκα που όλοι οι άντρες την ποθούν και αρκετοί τυχεροί την έχουν. Εσύ όμως, ότι και να κάνεις, το πολύ πολύ να καταφέρεις να γίνεις φίλος της και να σου λέει τα γκομενικά της. Και εσύ να κάθεσαι να τα ακούς και να λες από μέσα σου «μωρή καριόλα…..» (είδατε ότι όλα είναι βγαλμένα από την ζωή;).

Εγώ από την άλλη λέω καριόλες τις φίλες μου για τους εξής λόγους (δεν λέω πόσοι είναι οι λόγοι γιατί δεν ξέρω ακόμα αλλά τώρα θα βάλω μπουλετς με νούμερα και ο επεξεργαστης κειμένου θα μου τους μετρήσει από μόνος του).

1. Αφού είναι φίλες μου, τις νοιώθω πολύ κοντά μου και πρέπει να τις βρίζω (όσοι κόπανοι λένε ότι δεν υπάρχει πραγματική φιλία μεταξύ αντρών και γυναικών να πάνε να πνιγούν γιατί έχουν δίκιο αλλά καλό θα ήταν να κρατάνε για τον εαυτό τους αυτό που ξέρουν όλοι οι άντρες και δεν κάνουν τους εξυπνάκηδες με το να τα μαρτυράνε όλα…….)
2. Το καριόλα είναι πιο εύηχο από το πουτάνα και από πολλά άλλα. Άλλωστε έχει και το ¨λ¨ μέσα που είναι πολύ μουσικό…..
3. καριόλα είναι το κρεβάτι το μεταλλικό με τις σούστες και όλοι αγαπάνε τα κρεβάτια τους.
4. Είναι μία λέξη που τείνει να φύγει από το καθημερινό λεξιλόγιο μας και προσπαθώ να την κρατήσω εν ζωή.
5. Μου αρέσει πάρα πολύ το σκετς το Χάρρυ Κλυν με τον Πουλικάκο ντυμένο Ες-Ες να φωνάζει με γερμανική προφορά: ‘ΚΑΡΙΟΛΑ!»
6. ΟΛΕΣ ΜΟΥ ΟΙ ΦΙΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΡΙΟΛΕΣ ΟΠΟΤΕ ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΣ ΦΩΝΑΖΩ ΣΤΟ ΦΙΝΑΛΕ; Είμαι ειλικρινής τουλάχιστον.

ΦΙΛΙΑ στις καριόλες φίλες μου.

Και καλημέρα.

Δεν κρατιέμαι, πρέπει να σας το πω...

Γράφω αυτό το κείμενο ενώ κάνω την ανάγκη μου στην τουαλέτα. Όχι δεν πήρα λαπτοπ, αν και το καινούργιο της ΣΟΝΥ με την 12'' είναι πολύ σέξι, ούτε έκανα ντοκινγκ στέισον για το Χ-πι σι και στο μόνιτορ στην τουαλέτα. Απλά πήρα μαζί μου την μέθοδο γραφής 1.1 (στυλό και χαρτί) και γράφω τις σκέψεις μου ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΥΣ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑΡΗΔΕΣ που έχω συναντήσει ποτέ μα ποτέ!

Οι δύο τύποι στους οποίους αναφέρομαι πρέπει να είναι κωμικό δίδυμο και αν δεν είναι, πρέπει να γίνουν. Είναι καλύτεροι από τον χοντρό και λιγνό, πιο γκαφατζήδες από τον Άμποτ και τον Κοστέλο και όσο για τον ηλίθιο και τον παν ηλίθιο, κάνουν τον τίτλο της ταινίας να φαίνεται λίγος.....

Μου κόστισαν 18 λεπτά για να κάνω μία διαδρομή 90 μέτρων (αυτό μας κάνει 0,3 χιλιόμετρα την ώρα!!! Αν ήμουν χελώνα, θα εμφανιζόταν τόση ώρα ο Αίσωπος και κάτι θα σκαρφιζόταν για να καταφέρω να κάνω την απόσταση πιο γρήγορα.) για να μαζέψουν όλο και όλο 12 κάδους και μάλιστα όχι τους μεγάλους αλλά τους μισούς τους πλαστικούς. Που να ήξερα ότι οι κάδοι που ήταν μισοί θα ήταν και το μεγαλύτερό μου πρόβλημα......

Ο αριστερά σκουπιδιάρης ήταν ψηλός 35άρης με κατσαρά μαλλιά ενώ ο δεξιά κοντός πιθηκομούρης με φαλακρίτσα. Και οι δύο φορούσαν τζιν παντελόνι χρώματος γκρι-σκατί (καλοδουλεμένο το παντελόνι όπως φαντάζεστε, και πορτοκαλί φωσφοριζέ γιλέκο του δήμου Θεσσαλονίκης (γεια σου ρε δήμαρχε που δεν ξέρω ποιος θεός έπαιξε ζάρια και σε ξαναβγάλαμε......... το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού αλλά ανδρός κόπανου που έλεγαν και οι αρχαίοι Αχαιοί). Το πρόβλημα φάνηκε από την αρχή γιατί κάτι είχε στραβώσει στα "αυτιά" που έχει η σκουπιδιάρα και όποτε έβαζαν 2 κάδους μαζί, ο ένας σηκωνόταν πλάγια και πετούσε τα μισά σκουπίδια κάτω.

Κοίταξα πίσω μου μόλις το είδα αυτό, αλλά είδα ότι με είχε κλείσει ήδη ένας παππούς με Βόλβο και ένα φορτηγάκι. Οπότε γυρίζω ξανά μπροστά και βλέπω τον ψηλό να έχει ανοίξει τα πόδια του διάπλατα, να έχει τα χέρια ανοικτά σαν να περιμένει να μην επιτρέψει σε μαινόμενο ταύρο να παραβιάζει την εστία του και μετά να σκύβει ΧΩΡΙΣ να λυγίζει τα γόνατά του και να μαζεύει τα σκουπίδια χωρίς να λυγίζει τους αγκώνες του. Σαν να έβλεπες μία φώκια να χτυπάει παλαμάκια και να έχει και μπούκλες και γιλέκο φωσφοριζέ.

Φυσικό είναι να κάνει μία ώρα να μαζέψει τα σκουπίδια χρησιμοποιώντας αυτή την ιδιοφυείς τεχνική μαζέματος, ενώ ο άλλος από δίπλα έτρεχε για να βοηθήσει, χτυπώντας τον πρώτο και ρίχνοντας πάλι τα σκουπίδια.

Το αστείο είναι ότι έκαναν και γρήγορα και πάνω στην βιασύνη τους τα έκαναν χειρότερα, πολύ χειρότερα. Και εγώ έπρεπε να τους περιμένω.....

Δεν μπορούσαν με τίποτα να καταλάβουν ότι όταν έβαζαν 2 κάδους μαζί γινόταν της Πόπης και συνέχιζαν να το κάνουν αυτό για 8 κάδους ακόμα, ενώ ο δρόμος είχε γεμίσει με κάθε λογής σκουπίδια.....σε μία φάση τους έφυγε και ο ένας κάδος στην μέση και καθόντουσαν και κοιταζόντουσαν και πάλι καλά που είχα απόσταση γιατί θα είχα μούρη πλακουτσωτή λες και είμαι ινδιάνος της φυλής των Σιου και όχι Κορεάτης (για το αμάξι μου μιλάω για όσους δεν το κατάλαβαν).

Και εντάξει η τεχνική του ψηλού, μπορεί να είχε λουμπάγκο ο τύπος η γενικά μία δυσκολία με τις κλειδώσεις του και να έκανε έτσι (σαν τσαλαπετεινός που προσπαθεί να προσκαλέσει το θυληκό κουνώντας τα φτερά του).

Ο κοντός από δίπλα τα έδωσε όλα στον προτελευταίο κάδο. Την ψιλιάστηκαν ότι δεν έπρεπε να τους βάζουν μαζί και πάει ο τύπος και βάζει έναν μόνο, και μάλιστα στην μέση για να μην μπορεί να βάλει ο άλλος ένα ακόμα και για να μην κάθεται να του εξηγεί. Και δώστου ο ψηλός να κάνει τον τσαλαπετεινό από τα σκουπίδια που έριξε έξω ο προηγούμενος κάδος. Χαλαρός ο αριστερός κουνάει το λεβιέ και κάθεται με το χέρι στην μέση περιμένοντας σε στάση στάμνα να τελειώσει ο κάδος και μετά τον κατεβάζει. ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΦΕΥΓΕΙ Ο ΚΑΔΟΣ ΜΕΣΑ!! Και αυτός κάθεται και κοιτάει το κενό "αυτάκι" με μία φάτσα σαν να είναι ο χιμπατζής του ζωολογικού κήπου της Ουασινγκτον και να έχει έρθει ο Μπους και να νομίζει ο χιμπαντζής ότι βλέπει τον δίδυμο αδερφό του! Για τέτοια έκπληξη μιλάμε..... Και ορμάει ο ψηλός και σώζει τον κάδο από του χάρου τα δόντια με μία εκτίναξη και άρπαγμα του κάδου που θα ζήλευε και ο ουρακοτάγκος της Γιουνιρογιαλ, και πέφτει μουσική και βγαίνει κόσμος και τον χειροκροτεί και ήρθε και η μπάντα και έγινε παρασημοφόρηση και όλα τα σχετικά και ο κοντός ο σκουπιδιάρης πήγε και κρύφτηκε δίπλα στον οδηγό και δεν τον ξαναείδαμε.

Ο κάδος κάνει ψυχανάλυση και ο ψηλός φωτογραφίζεται για το Time. Εγώ έχασα 18 λεπτά εκεί και 30 λεπτά γράφοντας το. Τουλάχιστον έχεσα και ξαλάφρωσα.

Καλημέρα σας....

Νέα ατάκα που θέλει προώθηση.

Δεν έχετε πλέον βαρεθεί τις κλασσικές ατάκες που σας λέω κάθε φορά που ο Κρομμύδας παχαίνει και η κοιλιά του φτάνει μέχρι απέναντι και η Αντιγόνη,η κοπέλα του, αναγκάζεται να κοιτάει αλλού λες και είναι εκνευρισμένος κάνγκουρας πακετάς με παπάκι που μόλις έχει κοντέψει να τρακάρει με αμάξι αλλά βίαζεται και "δίνει τόπο στην οργή" και γκαζώνει και στρίβει προς τα αριστερά ενώ κοιτάει προς τα δεξιά με απαξίωση;

Πάλι λίγο ξέφυγα αλλά για τις κλασσικές ατάκες που έλεγα, είναι οι γνωστές του τύπου : "Μεγάλη πέτρα θα σηκώσεις, μεγάλο φίδι θα βρεις" λες και το μικρό το φίδι πρέπει να κατοικεί σε δυάρι ενώ το μεγάλο σε πλάκα διαμέρισμα και να περιμένει κιόλας να σηκώσεις την πέτρα για να σε κοιτάξει με το βλέμμα "είδες που οι παροιμίες έχουν δίκιο;" ή την άλλη φράση " το καλό το εργαλείο θέλει και καλό υπόστεγο" λες και η τσα-που του Μήτσου θέλει και υπόστεγο, και λάδια και καύσιμα και μεγάλο service και γενικά τόσο φροντίδα ρε παιδάκι μου που έτσι εξηγείται η έκρηξη των γκέυ, απλά είναι οι άνθρωποι που βαριούνται να κάνουν σέρβις στο αμάξι τους και στην τσα-πού τους........

ΟΠΟΤΕ ΒΡΗΚΑΜΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΑΤΑΚΑ για να πηγαίνει και με το ρεύμα της εποχής.

Την επόμενη φορά που η γκόμενα σας πει για την αρχοντική κοιλιά σας, για το κιμπαριλίκι σας, για το μπόι που δεν έγινε ποτέ μπόι, για το "πιάσε 3 πιττόγυρα και δυο μπύρεσ γιατί μου ήρθε μία λιγούρα ρε αδερφε" τότε απαντήστε:

-Ρε κοπέλλα μου, θέλεις ΦΕΤΕΣ ή ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ;

ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΟΙ ΓΚΕΥ ΜΕ ΤΟΥ΅ΚΟΙΛΙΑΚΟΥΣ. Εμείς έχουμε έναν και τον χαιρόμαστε......


(Την ατάκα την έβγαλε ο Μήτσος της Κικής και όλα τα εύσημα πάνε σε αυτόν. Φροντίστε να την διαδώσετε).

και καλημέρα.......

Τα νέα του Ζήνου Νο 1

Χιώτικα νέα.

Ναι.....Ζήνος ιζ μπακ και αυτή τηνφορά θα σας εκπλήξει γράφοντας σταελληινικά (όσο ελληνικά τέλοςπάντων θα βγούν χωρίς την χρήση ορθογραφικού ελέγχου μιας και γράφω στο νοουτπαντ) αφού είναι πλέον στην ελλάδα και γράφει ατενίζοντας την θάλασσα απέναντι από το αεροδρόμιο της Χίου, καθώς περιμένω το αεροπάνο μου (ναι μωρέ το δικό μου αεροπλάνο, τι σόι επειχηρηματίας θα ήμουν χωρίς δικό μου αεροπλάνο;

Γράφω μέσα στο νοικιασμένο αμάξι που για καλή μου τύχη και για δική σας πληροφόρηση για να ξέρετε (όχι σαν τον πάπαρο τον Φιλ που δεν ήξερε ότι το διπλό σουτζουκάκι είχε διπλή (τι άλλο;) τιμή και κλαιγόταν ότι θα έπρεπε να πάρει δύο μονά για να κερδίσει στην ίτα και τις πατάτες), τανοικιασμένα αμάξια μπορείτε νατααφήσετε στο αεροδρόμιο και να έρθει εκεί ο τυπάκος και να τον πληρώσετε...καλή φάση γιατί αν πετάς απόγευμα και έχεισ ώρα μπροστά σου ( αλλά όχι δωμάτιο γιατί έχεισ φύγει από το πρωί), μπορείς να την αράξεις εκεί που σκάει το κύμα παρκαρισμένος, και να ακούς πουλάκια, κύμματα και να γράφεις τα νέα σου σε ένα λαπτοπ που δεν δουλεύει καλά το σπεις(μάλλοντο καταλάβατε αυτό) και το δεξί σιφτ είναι τόσο μικρό που συνεχεια πατάς το βελάκι προς τα πάνω και γίνεται της πουτάνας. Σαν να είναι δηλαδή το πουλί σου τόσο μικρό και να σου παίρνουν πίπα το μπούτι.....

Είμαι 3 μέρες στην Χλιο και λεχω να σας πω ενα πράμα. Οι Χιώτες ΔΕΝ πάνε δυο δυο.... Δεν ξέρω ποιος παπάρας το είπε αυτό αλλά δεν πάνε. Το είδα με τα μάτια μου..... το έκανα και πείραμα, καόμουν και τους μετρούσα και κάθε ζευγάρι που περνούσε έβαζα μία γραμμή......κάθετη στο σημειωματάριό μου.....κατέληξα με 3 γραμμές μετά από 100 άτομα που περάσανε (σαν το Σταρ Γουορς ΙΙΙ έα πράμα) και για να σας προλάβω, οι Χιώτες μάλλον προτιμάνε τις παρτούζες και τα όργια γιατί αντί να περνάνε ζευγαράκια περνάγανε κάτι μπούγια απο κοπέλες και αγόρια και γινόταν το έλλα να δεις........ΑΑ και οι Χιώτισσες είναι άσχημες κατά την ταπεινή μου γνώμη αλλα θα πείτε ότι αυτο το λέω γιατί αυτό θα το διαβάζει η Χριστίνα οπότε και δνε το ξαναλώ γιατί είστε ένα μάτσο κακιασμένοι κόπανοι αλλά έτσι είανι οι φίλοι σου λέει μετα............

Το πιο εντυπωσιακό πράμα στην Χίο είναι ομολογουμένως οι Μυρωδιλες της. Και δεν μιλάω αναγκαστικ΄λα για καλ΄ς μυρωδιές. Γενικά υπάρχει μία σκατίλα όταν πας προς τα νότια, μπορεί να φταίει η μαστίχα, δεν έρω, ενώ προς τα βόρεια μυρίζουν τα πουρνάρια πολύ μιας και βόρεια δεν έχει δέντρα όσο νότια, οπότε δεν έχει δάση και ουτε αρκούδες για να χέζουν (η σκατίλα που σας έλεγα;). Άλλη εντυπωσική μυρωδιά ήταν αυτή η μυρωδιά που θυμίζει παστουρμα΄και προσπαθούσες μετά να θυμηθείς αν έχει φάει παστουρμά εσύ και μυρίζει η μασχάλη σου ή μυρίζει έτσι όλο το τοπίο....Δεν είανι τυχαίο βέβαια το γεγονός ότι η Χίος δεν έχει βγάλεικανέναν μεγάλο ζωγράφο γιατί αν κάθσαι να ζωγραφίσεις ένα τοπίο ας πούμε ακι σου μυρίζει παστουρμά, μάλλον θα αφήσεις τις μπογιές και τα πινέλα και θα πας γι ακάνα ούζο! ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΦΥΜΙΖΕΤΑΙ Η ΧΙΟΣ ΚΑΙ ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΙΣ ΜΑΣΤΙΧΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΕΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΜΑΣΤΙΧΑ ΑΝΑΨΥΧΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΠΙΝΩ ΚΑΙ ΜΑΣΤΙΧΑ ΧΙΟΥ......ΡΕ ΟΥΣΤ...

Η Χίος έχει οάρα πολά και καλλά ούζα με δίαφορα σλόγκαν και ονόματα, άλλα μπανάλ (ούζο 5, ούζο 7) και άλλα πορωμ΄να (ούζο αντρίκειο) και άλλα με ωραία σλόγκαν (πίνεις πολλά, ξυπνάς καλά)... Την Κυριακή μόλις φτάσαμε χτυπήσαμε 2 αντρίκεια με τον Σωτήρη (περισσότερο για αυτόν σε λίγο) και στρώσαμε.....καλή φάση.Και φάγαμε και μαστέλλο το οποίο και το συστήνω ανεπιφύακτα και πάω και στοίχημα ότι ο Μαμαλάκης έρχεται στην Χίο μόνο για μαστέλλο και τα υπόλοιπα που δείχνει ότι τρώει στην ΤιΒι βάζει κασκαντέρ-σωσία..... είναι που έτε τυρί ημιμαλακό (σε αντίθεση με το ημίσκληρο) το οποίο και το ψήνουν και σου το φέρνουν στο τραπ΄ζι με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά σαν να σου λένε "φάε μαλάκα τουρίστα"....αλλ'α μόλις το φάς και λιώσει στον ουρανίσκο σου (ευτυχώς μόνο του και όχι ΜΑΖΙ με τον ουρανίσκο σου) τότε αρχίζεισ και υμνείς την Χίο, τα νησιά τον ουρανό την σερβιτόρα την μάνα σου και τον πατέρα σου που σε κάνανε και άλλα τέτοια......ΑΠΟΛΑΥΣΗ!!! Είδικά για ούζο..... Σκέφτομαι να κοντύνω και να παχύνω για να κάνω εκπομπή σαν του Μαμαλάκη και να προωθώ το Μαστέλλο....όλοι μα έχουμε όνοειρα ρε παιδάκι μου.

Ο Σωτήρης που λέτε είναι ο εργολάβος που έχει πάρει το έργο και συνεργαζόμαστε μαζί του αφολυ εμελις θα βγάλουμε τον Αμίαντο. 50άρης, χαλαρός, πρώην αριστερός και παίζει πολύ το μάτι του (ή έτσι λέει τουλάχιστον************************ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΜΕ ΤΟ ΜΥΝΗΜΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΜΕ ΠΑΡΕΙ ΕΝΑ ΤΗΛΕΩΝΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΗ ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ*************************

Έτσι που πάει βεβαίως και είναι και εμφανίσιμος σχετικά, κάτι θα κάνει αλλά δεν κάθεται πολύ (έφυγε την Δευτέρα το απόγυεμα, αφού γυρίσαμε την νότια Χίο και φάγαμε κάτι ψαρικα και ΜΑΣΤΕΛΛΟ!
Την επόμενη μέρα πάω βόρεια σε κάτι άλλα σχολεία όπου και από αυτά βλέπω τι έχουν από αμίαντο και κάνω κάτι σχεδιάκια και βγάζω φωτο και γράφω σημειώσεισ και αγχωνομαι γιατί τα σχολεία είναι άπειρα....οι δύο ψώλες της νομαρχίας μηχανικοί (η Χριστίνα δεν γύρισε έτσι;) δεν έχουν δει τα σχολεία και δεν ξέρουν τι γράφουν στην μελέτη και τα δρομάκια στην ΧΙΟ είναι πολύ στενα και μονόδρομοι τα μισά και δεν έχουν πουθενά ταμπέλες οδών και απλά χάνεσαι όη την ώραμ το αμάξι και κάνεισ κύκλους για να βρεις το επόμενο σχολείο μέσα στην πόλη...............

Οπότε και κάθομαι και γυρνάω μέχρο το βράδυ για να κάνω τα πιο πολλά σχλεία (σταμάτησα γιατί το βράδυ δεν μπορώ να πάρω φοτο) και ηράμησα κάπω και ηκώθηκα και σήμερα νωρίς και τώρα έχω ώρα να σας γράφω.........

ΑΠΛΑ δεν μπορώ να καταλάβω πως οδηγούν αυτοί οι άνθρωποί και που παρκάρουν για να πάνε στο κέντρο αλλά τελικά το βρκα σήμερα και τελείωσα γρήγορα, παρκάρουν δίπλα στο παλιό κάστρο, και έχεις και σκιά γιατί είναι ψηλό το τείχος και το αμάι δεν γίνεται φούρνος (χιουντλαι είναι και αυτό το νοικιασμένο αλάΑτος).

Και έιμαι τώρα σε μια 17'' οθόνη και τα γράμματα φαίνονται τόσο μεγάλα λες και είμαι 5 χρονών και όλα φαίνονται πιο μεγάλα γιατί εγώ είμαι μπόμπιρας. Αν και σήμερα ένοιωθα το αντίθετο, μιας και έμπαινα μέσα σε τάξεις νηπιαγωγείων για να βρω την δασκάλα και ήταν τα παιδάκια κάτω καθισμένα σε κάτι καρεκλάκια ίσα ε τα μποτάκια μου για το μπάσκετ και με κοιτούσαν λες και ήμουν ο Σβαντζενεγκερ στο ΚιντερΓκαρντεν Κοπ ένα πράμα. ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΡΧΙΖΑΝ ΤΙΣ ΦΩΝΕ΅ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΦΡΙΛΕΣ ΓΙΑΤΙ ΓΛΥΚΑ ΚΟΛΟΠΑΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ....... απλά σήμερα όλη την ώρα έβλεπα παιδίακια ή να κλαίνε, ήνα κάνουν καφρίλες ή να παίζουν μπουγέλο...και εγώ ήμουν με την μηχανή και τραβούσα φωτογραφίες της καμινάδες από αμίαντο ενώ θα μπορούσα να κάνω ένα ημερολόγιο με παιδικές φάτσες και σκατόφατσες για το 2008, να γίνω πλούσιος και να παω να χτίσω το σπίτι που πάντα ονειρευόμουν στην ανατολική Μποτσουάνα, εκεί που σκάνε κύμα οι ελέφαντες......

Αν διαβάσατε μέχρι εδώ τότε μπλέξατε γιατί αυτό σημαίνει ότι σας άρεσε αυτό που διαβάσατε ή δεν είχατε τίποτα καλύτερο να κάνετε.... Οπότε και εγώ θα σας στέλνω και άλα νέα και επειδή ξέρω ότι είστε παλιομοδίτες και δεν ξέρετε τι θα πεί το Μπλογκ ή νομίζετε ότι έιναι καινουργια μάρκα καθαριστικού ρουθουνιου, θα σας το στέλνω με μειλ***μετά από έρευνα που έκανα είδα ότι τα καθαριστικά ρουθουνιού δεν έχουν έρθει ακόμα στην αγορά της χώρας μας ενώ έκαναν θραύση στην Λιβύη όπου βεβαίως έκανε θραύση και το κεραμίδι που έβγαζες από την μύτη σου μετά την αμμοθύελλα....και άρα έκανα μπλογκ ρε παιδάκι μου!!! Μπορείτε να φωνάξετε και τους φίλους σας αν θέλετε αλλά αν είναι και αυτοί σαν εσάς, τότε δεν θα είναι φίλοι σας για πολύ.

Υ.Γ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΜΟΥ. ΧΙΟΣ..Το νησί της μαστίχας και εγώ βρήκα να πατήσω απλή τσιχλόφουσκα στο παπούτσι και να μην βγαίνει με τίποτα ρε γαμώτο. Καλύτερο το παγωτό που πάτησα χτες αλλά αν κυκλοφορείς σε σχολεία, όλο κάτι τέτοια πατάς.

ΦΙΛΙΑ!!!