Τρελός τύπος ή το πως το pop culture επηρεάζει την διάθεσή μας.

Τον τελευταίο καιρό η διάθεσή μου δεν ήταν και πολύ στα πάνω της λόγω της δουλειάς κυρίως. Έχει ανέβει όμως και αν προσθέσουμε το γεγονός ότι από εβδομάδα έχω άδεια, έ όσο να 'ναι, πάει καλύτερα. Οπότε και θα γράφω και πιο συχνά.

Περπατούσα χτες στην αγορά (πήρα ένα μπουφανάκι μούρλια χρυσές μου!) και εκεί που ενώνεται η κορυφή της Ικτίνου με την αρχή της διαγωνίου, είδα ψηλά και μπροστά μου έναν συμφερτό από πουλιά (το ιπτάμενο είδος χρυσές μου). Πολλά πουλιά και μάλιστα μαύρα, κατράμι.Δεν ξέρω τι μπορεί να τα τρόμαξε, μάλλον ο Ψωμιάδης θα έκανε καμία εμφάνιση, το θέμα είναι ότι έβλεπες από πάνω τα πουλιά να πλησιάζουν και έβλεπες και μπροστά σου να έρχεται ένα κύμα κουτσουλιάς! Και το άκουγες κιόλας, σα να έβρεχε κουτσουλιές.

Έμπειρος ο υπογραφών (έχω φάει κουτσουλιά στο κεφάλι και είχε μέγεθος ομελέτας), σήκωσε την σακούλα που κρατούσε πάνω από το κεφάλι του για προστασία και περπατησε με γρήγορα πλάγια βήματα για να αποφύγω το κουτσουλοτσουνάμι (σαν κάβουρας που τρέχει να προλάβει το κάρο με τους ιππόκαμπους πήγαινα). Είχα άγχος όμως γιατί οι κουτσουλιές πλησίαζαν και είχα κλειστεί δίπλα στον φράχτη της Α. Σοφίας.

Ξαφνικά όμως άκουσα μία μελωδία που με έκανε να γελάσω και να ξεχάσω τις κουτσουλιές.

Ένας τύπος από πίσω μου, αρκετά μακρυά και πίσω από την γωνία έτσι ώστε να μην το δω καθαρά, μόλις είδε την μαυρίλα να σηκώνεται, σφύριξε το ντααα ντααα ντα ντα νταααα ντα ντα ντααα ντα ντα.... από τον πόλεμο των άστρων : Η αυτοκρατορία αντεπιτίθεται! Λες και τα πουλιά ήταν Tie-fighters και αυτός ο George Lucas που σχεδίαζε την σκηνή στο μυαλό του.

ΑΠΛΑ ΘΕΟΣ Ο ΤΥΠΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΦΤΙΑΞΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ.

ΘΕΟΣ.