Ο καλός αδερφός.

Γεια σας συν μπλογγίτες και συνμπλογγίτισες. Σας γράφω από το νέο μου μωρό (όχι δεν βρήκα γκόμενα με πληκτρολόγιο στην πλάτη και οθόνη εκεί που ο Ζινταν δεν είχε μαλλιά) αλλά μου αγοράσανε από την δουλεία λαπτοπάκι (που θα το πάρω και στην Χίο) για να έχω να παίζω και να μπορώ να γράφω μπλογκ και στην τουαλέτα χωρίς να χρησιμοποιώ χαρτί και στυλό (αν ήξερα ότι θα εισακουγόντουσαν οι προσευχές μου και ότι κάποιος εκεί πάνω διαβάζει το μπλογκ μου, τότε θα ζητούσα να γράφω από την αγκαλιά της Πάμελα καθώς θα πιπιλάω τις ρόγες ....σταφυλιού που θα μου προσφέρει.......αλλά τι να κάνεις , που να ήξερα ο μαλάκας).

Έχω καιρό να γράψω και έχω καιρό να κάνω και άλλα πράγματα αλλά ο ΠΑΟΚ έχει περισσότερο καιρό να πάρει πρωτάθλημα και επειδή δεν βλέπω να κάνει κάτι τώρα σύντομα, είπα να γράψω εγώ.

Την προηγούμενη εβδομάδα είπα να κάνω τον καλό αδερφό και συνόδευσα την αδερφή μου στην μονή Λαζαριστών. Το θέαμα ήταν η Βαβυλωνία των γεύσεων, η ατρακσιον ήταν ο Ηλιάς Μαμαλάκης αυτοπροσώπως να παρουσιάζει το σόου. Και τι σόου ήταν αυτό!!

3 ομάδες από σεφ να προσπαθούν να μαγειρέψουν χρησιμοποιώντας τα ίδια υλικά, τα πολύ καθημερινά ψαρονέφρι, ντομάτα, φέτα και αμπελόφυλλα. Και πως μπορούμε να το κάνουμε αυτό το σόου ενδιαφέρον και να μην είναι ριραν της «Κουζίνας ολοταχώς». Βάζουμε αλάτια από όλο τον κόσμο σε περίεργες ποικιλίες και χρώματα.

ΕΧΩ ΑΛΑΤΙ ΑΠΟ ΧΑΒΑΗ ροζ – αναφωνούσε ο Μαμαλάκης.... έχω από Σκανδιναβία από Ινδία από ..έχω, έχω, έχω.....

Και χέστηκα εγώ βασικά για τα αλάτια που τον μόνο λόγο ύπαρξης που είχαν ήταν να προωθήσουν ένα σταντ έξω από το θέατρο που πουλούσε αυτά τα προϊόντα ως ντελικατέσσεν και πάμε γερά. Μείνετε σε αυτό που είπα.....το «έξω».

ΓΙΑΤΙ η επίδειξη γινόταν μέσα στο θέατρο και αφού κανένα θέατρο που σέβεται τον εαυτό του δεν έχει θέση για αποροφητήρες αφού έχει άπειρα φώτα όπου μπορεί να τα βάλει (φήμες λένε ότι οι Ιάπωνες κατάφεραν να βάλουν φώτα και στον κόλο των θεατών αλλά οι ευκαιρίες για λογοπαίγνια από τους κριτικούς ήταν τόσες πολλές που οι παραστάσεις που χρησιμοποίησαν αυτό τον φωτισμό του κόλου απέτυχαν παταγωδώς.). Και όταν κάποιος μαγειρεύει χωρίς αποροφητήρα, μυρίζει. Και όταν μυρίζει και έχεις από κάτω 600 άτομα (και βάλε, γεμάτο ήταν, σιγά μην είχαν ξαναδεί τόσο κόσμο) που τους τρέχουν τα σάλια, νοιώθεις σαν λιοντάρι που βλέπει το παιδάκι να τρώει σουβλάκι έξω από το κλουβί σου και εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.....

Σοβαρά μιλάω, τόσες πολλές οδοντοστοιχίες να λάμπουν (αφού μας έτρεχαν τα σάλια λέμε!) έχω να δω από καλή κωμωδία και τότε δεν γυάλιζαν, απλά κουνιόντουσαν πάνω κάτω χαχανίζοντας.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ πως αντέξαμε και δεν ορμίσαμε. Ο Μαμαλάκης κάτι κατάλαβε και επιτάχυνε την εκδήλωση αλλά πάλι, μαζί με το χειροκρότημα ακουγόταν και μία βουή από τα στομάχια του πλήθους. Και είχες και μία ξενέρωτη να βγαίνει ενδιάμεσα και να προτείνει κρασιά, ενώ η ίδια σιγά μην είχε φάει τίποτα από αυτά που ετοιμάζανε.......στέκα ήταν η τύπισσα.....όχι σαν τον Μαμαλάκη ας πούμε που στην προηγούμενη ζωή του ήταν τουλουμπάκι.

ΤΩΡΑ πρέπει να πω ότι ρεσπεκτ στον Μαμαλακη-μαν γιατί πολύ απλά ξενέρωσε όταν όρμισε το πλήθος να του ζητήσει αυτόγραφα και να βγει φωτογραφίες μαζί του. Και πως να μην ξενερώσει αφού ήταν όλοι με άδεια χέρια.....δώστου κάτι του ανθρώπου να φάει να γουστάρει και να χαμογελάει για την φώτο.........μόνο μία έφερε κάτι και αυτό ήταν μία φωτογραφία από ένα φαγητό που είχε δείξει ο Μαμαλάκης και αυτή το έφτιαξε! Σαν να πηγαίνεις στον γιατρό και να του φέρνεις ηχογραφημένο το βήξιμο για να δει αν έχεις ακροαστικά!

ΗΜΑΡΤΟΝ!

ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ. ΑΝ ΠΑΤΕ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΠΙΔΕΙΞΗ, να φύγετε λίγο πιο νωρίς για να πάτε έξω να φάτε ή να έχετε φάει από πριν και να είστε έτοιμοι να πιείτε άπειρα!!!!! ΕΧΕΙ πολύ κρασί και λίγο φαί, σαν όλα τα ακριβά εστιατόρια δηλαδή.

ΚΑΙ σε όλους τους πλούσιους που μετά την θάλασσα με τα κότερα τους, θέλουν να χαλάσουν και το αλάτι με διάφορες γεύσεις και χρώματα, να πάνε να γαμηθούν.......

Καλή όρεξη, εγώ ήμουν τυχερός και έδιναν έξω αυτό που εγώ είχα λιγουρευτεί!! ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ!!